de plaats en volgorde van bepalingen

Bepalingen hebben als functie het nader omschrijven van een kern van een zin of een zinsdeel. Hun plaats in de zin ligt hiermee vast. Bijvoeglijke naamwoorden zijn hiervan een voorbeeld. Ze komen vaak onmiddellijk voor de naamwoorden die ze omschrijven of volgen er snel op: a hostile bid; the offer is unacceptable.

Over de positie van een bepaling in het Nederlands nog even het volgende. U kunt zeggen: Het zojuist uitgebrachte bod is opmerkelijk laag of Het bod dat zojuist is uitgebracht is opmerkelijk laag. Het Engels biedt vaak alleen optie 2, die van een bijzin waarin de bepaling volgt op het woord of het zinsdeel waar het iets van zegt. U kunt uzelf bij vertalingen veel hoofdbrekens besparen als u hier rekening mee houdt.

Voor de positie van de bepaling in het Engels is het volgende van belang:

• Bepalingen van tijd staan vrijwel altijd aan het einde van een zin.
  I will answer that letter tomorrow.
• Als in het Engels een bepaling van tijd extra nadruk moet krijgen, kan deze ook vooraan de zin komen te staan.
  Next week we will finally receive our order.
• Bij een vergelijking kan de tijdsbepaling ook vooraan in de zin komen te staan.
  I went to London last week. Today, I am back in my office.
• Als er in het Engels meerdere bepalingen staan, is er een voorkeur van volgorde:

  (1) Waarom? > (2) Hoe? > (3) Waar? > (4)Wanneer?
  (1) Because his ex-girlfriend was there, he was feeling (2) quite nervous (3) at the party (4) yesterday.