afbreken

Generaties Nederlanders hebben leren lezen met behulp van lettergrepen: Ik kan al le-zen. En voor wie de spelling van het Nederlands wil leren, is het opbreken van woorden in lettergrepen een onontbeerlijk hulpmiddel: kaas vs. ka-zen. Het afbreken van woorden, bijvoorbeeld aan het eind van een zin, gebeurt in het Nederlands dus ook volgens duidelijke regels.

Een en ander leidt ertoe dat Nederlanders hun docenten Engels of bevriende native speakers traditioneel bestoken met vragen over afbreekregels. Die zijn er niet in het Engels, en de native speaker begrijpt ook het belang niet dat Nederlanders aan zulke regels hechten. Logisch, want in het Engels spelen lettergrepen geen aanzienlijke rol in spellingskwesties.

Het Engels met z’n vele silent letters laat zich bovendien slecht afbreken. Doe het dus niet, is ons advies. Is afbreken onvermijdelijk, laat dan uw gevoel voor esthetiek of de leesbaarheid van de tekst prevaleren. Of hou u vast aan onderstaande tips. Lelijker dan het in gerenommeerde Britse kranten gebeurt, lukt het u toch niet. Een recent voorbeeld van een ongelukkig gekozen afbreking is:
The US has a large number of tomahawk missiles in its arse-
nal

• Probeer zoveel mogelijk op voor- en achtervoegsels af te breken:
  brother-hood
  in-sufficient
  market-ing
• Voorkom verwarring over de uitspraak van het afgebroken woord:
  lan-guage en niet *langu-age
  pla-centa en niet *plac-enta
• Als de Britse spelling afwijkt van de Amerikaanse, kan ook het afbreken verschillen:
  travel-ling (UK)
  travel-ing (US)