nadruk en betekenis

Nadruk in taal is belangrijker dan u zou denken. De intonatie van een zin kan zo’n 20% van de boodschap bevatten. Om Jip en Janneke voorgelezen in foutloos Nederlands maar met Engelse intonatie te kunnen verstaan, moet u echt uw best doen. U zult soms naar woorden moeten gissen. Ook humor, sarcasme en zo veel andere uitdrukkingsmogelijkheden illustreren het belang van intonatie: u kunt op zo’n manier ja zeggen, dat het maar één ding kan betekenen, en dat is: nee.

Het Nederlands en het Engels hebben volslagen verschillende intonatiepatronen. Dit levert in de praktijk geen problemen op. U hanteert door uw bekendheid met het Engels al vaak de juiste intonatie behorend bij uw vocabulaire van taaluitingen. En bovendien: een taalgebruiker die iemand niet verstaat, kan aan de bel trekken. De boodschap wordt gewoon herhaald. Het maakt in gesprek vaak niet uit of een communicatieprobleem door woord, zinstructuur of intonatie is ontstaan. Zolang het maar opgelost wordt.

Houdt u echter een voordracht in het Engels, dan verdient de intonatie - naast de structuur van de presentatie, woordkeus, uitspraak, e.d. - absoluut aandacht. U laat een belangrijke kans op helderheid en levendigheid liggen, wanneer u uw presentatie niet op intonatie naloopt. Vraag een taalcoach, een native speaker, en/of een rasechte betweter om bij het minste geringste gevoel van ‘Hè, wat zegt-ie nou?’ aan de bel te trekken. Verwerk het commentaar en ga naar de volgende voor een tweede check.

Nadruk op en binnen woorden is minstens zo belangrijk als zinsintonatie. De zwarte doos waar in verband met een vliegtuigramp veel over werd gerept, is een foute vertaling van the Black box, met de nadruk op Black. De doos van dhr. Black, dus. Verder is een black bird nog geen blackbird, en The White House niet any white house. Maak er een gewoonte van om bij het opzoeken van een woord te kijken waar de nadruk valt. Dit wordt meestal met een soort apostrof voor de beklemtoonde lettergreep aangegeven.